"Η Σήμερον ως Αύριον ή ως Χθες;"

                                                                                                       
rΤου Γιώργου Ι. Κωστούλα

Η είσοδος του νέου έτους βρίσκει  την κοινωνία  σε βαθύτατη, πρωτόγνωρη κατήφεια. Τα μηνύματα, πανταχόθεν, καταγράφονται από βαρύθυμα έως αποκαρδιωτικά. Η έλευση και η παρέλευση των εορτών στάθηκε ανήμπορη να άρει τη γενική δυσθυμία. Το αντίθετο. Τις διήλθαμε, στην καλύτερη περίπτωση, μέσα από μία ελεγχόμενη αποδέσμευση των αισθημάτων. Η αδυσώπητη επίγνωση της πραγματικότητας  εμποδίζει ακόμα και την έκφραση ευχών.
   Η καθιερωμένη ευχή "Καλή Χρονιά" εκφέρεται μηχανικά  και προκαλεί ένα σφίξιμο στο στομάχι. Τι ακριβώς ευχόμαστε, φέτος, όταν λέμε "Καλή Χρονιά"; Η σημερινή ελληνική απελπισία, κοινωνική και ατομική κινείται στον σκοτεινό λαβύρινθο Ντοστογευσικών αδιεξόδων: "Όταν πιστεύει δεν πιστεύει ότι πιστεύει. Και όταν δεν πιστεύει δεν πιστεύει ότι δεν πιστεύει".
   Το άρθρο αυτό γράφτηκε κατά παραγγελία φίλων του φόρουμ του Capital.gr. Που το ήθελαν αφενός ελπιδοφόρο και αισιόδοξο, αλλά συγχρόνως να μην εξαντλείται μόνο σε διαπιστώσεις- που τόσο πια έχουν... εμπεδωθεί -αλλά να προτείνει και κάτι σε πρακτικό επίπεδο.
   Η αισιοδοξία πηγάζει απ΄ τη διαπίστωση ότι για πρώτη φορά στην Ελλάδα πολιτικοί και πολίτες βιώνουμε τη "Σήμερον", όπως θα το έθετε ο Ανδρέας Εμπειρίκος, "ως Αύριον και όχι ως Χθες".
- Θεωρώ μέγα κέρδος μας τις ασκήσεις αυτογνωσίας στις οποίες μας υπέβαλε η κρίση. Η αυτοκριτική, η καταγραφή λαθών, ο τρόπος μας ζωής και σκέπτεσθαι έχει μπει στο μικροσκόπιο. Τί πήγε στραβά, πού κάναμε λάθος; Η ανάγκη για "τροπική" εσωτερική αλλαγή, με τη μορφή μιας "ένδον φυγής" καταγράφεται από όλους μας.
- Ο μέσος Έλληνας επιβιωτής για δύο χρόνια, με μεγάλη υπομονή - ανοχή δέχθηκε άδικες απομειώσεις εισοδήματος μέσα από σκληρά μέτρα οριζόντιας αναλγησίας, έχοντας ωστόσο κατοχυρώσει το δικαίωμα να περιμένει, να απαιτεί, ανάλογα -επιλεκτικά αυτή τη φορά- μέτρα εις βάρος των εχόντων και κατεχόντων.
- Το ελληνικό δημόσιο, ένας αχανής αχαρτογράφητος δεινόσαυρος, έχει επιτέλους επισημανθεί ως η ελληνική φούσκα στη θέση των χρηματοοικονομικών φουσκών που εντοπίστηκαν σε άλλες χώρες.
- Το κράτος αρχίζει να σοβαρεύεται. Πασχίζει να οργανωθεί, να περιορισθεί. Μαθαίνει να λογοδοτεί, να δίνει αριθμούς, στοιχεία.
Μαθαίνει πόσους και πώς τους απασχολεί, τί ξοδεύει και ήδη μπορεί να παρακολουθεί καθημερινά όλες τις δαπάνες, σε όλους τους κωδικούς, σε όλα τα υπουργεία. Δεν είναι και λίγο.
-  Έστω και συρόμενους προς τούτο, είδαμε επιτέλους υπουργούς να αναμετρώνται, να παλεύουν με τα δύσκολα π.χ.του ασφαλιστικού, του ανοίγματος των επαγγελμάτων κλπ.
-  Μαζί με την επιλεγμένη, την ενήμερη, τη στοχευμένη κατανάλωση, που έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, αρχίζουμε να ασκούμαστε και στη στοχευμένη προσοχή.  Ένα αγνοημένο αγαθό που τόσο μας έλειπε. Γιατί, προσέχοντας τα διάφορα "τίποτα" που μας σερβίριζαν, νομίζαμε ότι δεν χάνουμε τίποτα. Ενώ χάναμε πολλά: "Zωή-δημόσια και ιδιωτική- είναι ό,τι μας συμβαίνει, ενώ εμείς περί άλλα τυρβάζουμ".
-  Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις τα  δυο μεγάλα κόμματα πρόκειται να καταποντιστούν στις επερχόμενες εκλογές. Ειδικότερα, αναμένεται να μην υπάρχουν στην επόμενη Βουλή, αν όχι τα δύο τρίτα, τουλάχιστον οι μισοί από τους τωρινούς βουλευτές τους. Μακάρι, μέσα σ΄ αυτούς να είναι και όλοι οι πρωτοκλασάτοι-υπαίτιοι των τρεχόντων δεινών της χώρας.
   Αναμφισβήτητα μια μεγάλη-ακριβοπληρωμένη, έστω- ευκαιρία ανανέωσης του πολιτικού μας προσωπικού.
-  Τέλος, πιστεύω πως τίποτα που να θυμίζει τη ιδιωτική και δημόσια ζωή μας των τελευταίων ετών δεν πρόκειται πλέον να επαναληφθεί.
   Παράλληλα, και εις πείσμα της γενικής κατήφειας, η ανάγκη για χρώμα, έκφραση, χιούμορ, δεν έχει χαθεί εντελώς, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους. Ένα δείγμα που έπεσε στα μάτια μου, τελευταία- ενδεικτικό των ασκήσεων αυτογνωσίας, που αναφέραμε παραπάνω: Μια ευχετήρια κάρτα και μια κονκάρδα. Μια ασπρόμαυρη κάρτα που χαριτωμένα με παρότρυνε: "ΑIM HIGH STAY LOW"  Στόχεψε υψηλά, κρατήσου χαμηλά). Την κονκάρδα έφερε υπερηφάνως στο πέτο της η νεαρή κυρία του φαρμακείου της γειτονιάς μου. Έγραφε: "BE THE CHANGE YOU WANT TO SEE IN THE WORLD" ( Έσω, (γίνε) η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο).

   Στο επόμενο η μετουσίωση της αισιοδοξίας σε πράξη.


                                                                                                                                 Καλή χρονιά!


* Αναφορές: Το κείμενο βοηθήθηκε πολύ από δημοσιεύματα κυρίως στον Τύπο, καθώς και από κείμενα των: Στ. Καβαδία, Γ. Παγουλάτου και Χ. Τσούκα.

** Ο κ. Κωστούλας είναι τέως γενικός διευθυντής εταιρειών του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού τομέα. Ένα νέο βιβλίο του, με τίτλο: "ΔΙΑΒΑ-ΖΩΝΤΑΣ με το μολύβι στο χέρι", κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ.

Πηγή:www.capital.gr

•    Ο κ. Κωστούλας κατάγεται από τη Φτέρη. Το παραπάνω βιβλίο παρουσιάστηκε και στη Λαμία στο βιβλιοχώρο του Οιωνού.